ประเทศพม่าถูกทหารปกครองมาตั้งแต่รัฐประหารเมื่อ พ.ศ. 2505 และอองซานซูจี บุตรสาวของอองซาน ผู้ก่อตั้งประเทศสมัยใหม่ รณรงค์เคลื่อนไหวเพื่อประชาธิปไตยจนมีชื่อเสียง ต่อมาใน พ.ศ. 2533 ทหารยอมให้จัดการเลือกตั้งอย่างเสรี และพรรคเอ็นแอลดีของซูจีชนะถล่มทลาย แต่ทหารยังไม่ยอมคลายอำนาจ และกักซูจีไว้ในที่พำนัก

ช่วง พ.ศ. 2554–2558 เกิดการเปลี่ยนผ่านไปสู่ประชาธิปไตยในเบื้องต้น จนได้เลือกตั้งใน พ.ศ. 2558 ผลปรากฏว่า พรรคเอ็นแอลดีของซูจีได้ชัยชนะ แต่ทหารยังกุมอำนาจสำคัญ ซึ่งรวมถึงอำนาจแต่งตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจำนวนหนึ่งในสี่[2][6]

รัฐประหารครั้งนี้เป็นผลพวงจากการเลือกตั้งทั่วไปเมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2563 ซึ่งพรรคเอ็นแอลดีได้ที่นั่งในสภา 396 ที่จากทั้งหมด 476 ที่ นับว่าได้เสียงข้างมากยิ่งกว่าการเลือกตั้งที่ชนะในปี พ.ศ. 2558 ส่วนพรรคสหสามัคคีและการพัฒนา ซึ่งเป็นหุ่นเชิดของทหาร ได้เพียง 33 ที่นั่ง[2]

ทหารโต้แย้งผลการเลือกตั้งโดยอ้างว่า การลงคะแนนไม่สุจริต จนเกิดข่าวลือเรื่องรัฐประหารเป็นเวลาหลายวัน ทำให้มหาอำนาจตะวันตก เช่น ประเทศฝรั่งเศส และสหรัฐ แสดงความกังวล[2]